Het eerste team van de Tigers speelde in april 2019 een bijzondere sledgehockey wedstrijd tegen de Amsterdam Para Tigers. Geen schaatsen, maar sledes. Bedoeling was voortaan elk seizoen met zo’n wedstrijd af te sluiten. Door corona kon dat twee jaar lang niet doorgaan. Afgelopen juni ging een geplande tweede ontmoeting op het laatst niet door, maar ditmaal kwam van uitstel geen afstel.
Lewis Daniels

Sledgehockey of Para IJshockey is een vorm van ijshockey op een prikslee. De meeste regels in het spel komen overeen met die van ijshockey.

Beide teams zien elkaar op eigen ijs, de Eredivisie Tigers zijn ditmaal de gasten in de Jaap Edenhal. Kort na het plaatsnemen in hun slee is het ploeteren, zweten en soms lijden voor het eerste team. Opnieuw worden armspieren, behendigheid, wendbaarheid en evenwichtsgevoel zwaar op de proef gesteld. De sticks, kleiner van formaat dan de gebruikelijke, zijn behalve om in evenwicht te blijven en de puck mee te schieten ook de enige manier om vooruit te komen. De stabiliteit van de slee hangt af van de wijdte tussen de ijzers.

De Para Tigers hebben door de jaren heen zoveel armkracht opgebouwd dat ze met hoge snelheden over het veld gaan en hun collega-tegenstanders het nakijken geven. De ploeg kijkt terug op een mooi seizoen met gezelligheid, vrolijkheid, doorzettingsvermogen en lef. Het Amsterdamse sledgehockeyteam speelde weliswaar geen wedstrijden, de aan Dordrecht uitgeleende spelers droegen bij aan de overwinning op de Antwerp Phantoms.

Tiger Jorg Landheer, initiatiefnemer van de vriendschappelijke wedstrijd, is blij dat een tweede ontmoeting ondanks de vertraging van een paar maanden toch heeft kunnen doorgaan.

‘Een para-ijshockeyteam samenstellen is best een opgave. Het aantal spelers is zo gering dat meestal spelers van meerdere clubs nodig zijn om een team te vormen. Voor deze wedstrijd kwam versterking uit Antwerpen.’ Drie jaar geleden had hij hetzelfde probleem. Om die wedstrijd tegen het eerste team door te laten gaan, had ik spelers uit Dordrecht nodig.’

Voor komende jaren legt Landheer de laat hoog: over vier jaar met een Nederlands team debuteren bij de paralympische winterspelen in Italië. ‘Dat we nooit eerder meededen komt door het gebrek aan spelers. Erg jammer en eigenlijk onlogisch, want de sport is heel toegankelijk. Iedereen, al dan niet gehandicapt, kan para-ijshockey spelen.’

Behalve voor het plezier en de bijzondere ervaring organiseert Landheer de wedstrijd tegen de Eredivisie-Tigers ook om de door hem intens geliefde sport onder de aandacht te brengen. ‘Talent genoeg, maar de weg naar Italië is nog lang. Om daar te komen, moeten we nieuwe spelers aantrekken.’

Ongetwijfeld stuit het parateam dit seizoen op meer weerstand dan dat van de Eredivisie. Op het scorebord winnen ze met 2-1, op het veld heeft de ploeg minstens vijftien keer gescoord. Met één punt is de eer van Amsterdams eerste team gered, het parateam vervolgt de weg naar Italië.